Wat is de Locarno classificatie?
De Locarno classificatie is de naam voor het internationale indelingssysteem voor industriële modellen, die binnen het domein van intellectueel eigendom vallen. Het systeem wordt door de Wereldorganisatie voor Intellectuele Eigendom, beheerd. De Locarno classificatie werd in 1968 door de leden van de Locarno Overeenkomst opgesteld als hulpmiddel voor de registratie van industriële ontwerpen. Alle leden van het Verdrag van Parijs ter bescherming van Intellectueel Eigendom namen daaraan deel. In 1979 werd de classificatie voor het eerst gewijzigd, de recentste veranderingen werden in 2021 aangebracht.
Wat is industrieel eigendom?
Alvorens we verder ingaan op de Locarno classificatie zelf, staan we stil bij wat industrieel eigendom nu eigenlijk betekent. Industrieel eigendom valt onder het intellectueel eigendom; een verzamelnaam voor enkele exclusieve rechten en beschermingsvormen. Zo ben je ongetwijfeld ook wel bekend met het octrooirecht of het merkenrecht. Binnen het intellectueel eigendom wordt onderscheid gemaakt tussen twee categorieën: behalve industrieel eigendom (waaronder uitvindingen, merken, tekeningen en modellen van nijverheid vallen) bestaat ook het auteursrecht. Tegenwoordig gebruiken de meesten vrijwel altijd de algemene term ‘intellectueel eigendom’.
Door wie wordt de Locarno classificatie gehanteerd?
Behalve de verantwoordelijke nationale overheidsbureaus die tot de lidstaten van de Locarno Overeenkomst behoren, zijn er nog enkele andere instituten die de Locarno classificatie gebruiken. Dit zijn:
- OAPI: African Intellectual Property Organization
- ARIPO: African Regional Intellectual Property Organization
- BOIP: Benelux Office for Intellectual Property
- EUIPO: European Union Intellectual Property Office
- WIPO: World Intellectual Property Organization
De Locarno classificatie is reeds enkele malen herzien door het verantwoordelijke comité van experts. De huidige editie bevat alle aanpassingen die tot nu toe zijn gedaan. Behalve de hoofdklassen zijn ook de subklassen tot in detail uitgewerkt, net als een alfabetische lijst van goederen, onafhankelijk van de klassen waartoe deze behoren.
De EuroLocarnolijst
Het EUIPO, het bureau voor intellectuele eigendom van de Europese Unie, heeft de zogeheten EuroLocarno-lijst opgesteld. Deze lijst is gebaseerd op de originele Locarno classificatie en dient eveneens als hulpmiddel om goederen te kunnen indelen. Wil je een registratie aanvragen, dan is het raadzaam om ofwel deze termen, ofwel die van de officiële Locarno classificatie te gebruiken. Dit bevordert de snelheid van de inschrijfprocedure, omdat de termen niet meer hoeven te worden vertaald. De Locarno classificatie is een veelomvattend systeem om industriële modellen mee te classificeren en heeft dankzij zijn uitgebreidheid en duidelijke structuur een duurzaam karakter.
De hoofdklassen
Elke verantwoordelijke merkeninstantie wordt geacht in zijn officiële documenten betreffende de deponering of registratie van industriële modellen het aantal klassen en subklassen van de Locarno classificatie aan te geven. Een overzicht van de hoofdklassen vind je hieronder:
- Voedingsmiddelen, waaronder diëtische voedingsmiddelen
- Kleding, waaronder schoeisel
- Reisartikelen en voorwerpen voor persoonlijk gebruik, niet ingedeeld in andere klassen
- Borstelwerk
- Stukgoederen van textiel; natuurlijke stoffen of kunststoffen; leder
- Meubilair
- Huishoudelijke artikelen, voor zover niet inbegrepen in andere klassen
- Gereedschappen en ijzerwaren
- Verpakkingsmiddelen en houders
- Uurwerken en meetinstrumenten
- Voorwerpen voor versiering
- Voertuigen
- Apparaten voor de opwekking, verdeling en omzetting van elektriciteit
- Elektrische en elektronische toestellen
- Machines en werktuigen voor de industrie en huishoudelijk gebruik
- Artikelen voor de fotografie en cinematografie, optische artikelen
- Muziekinstrumenten
- Apparaten voor drukkerijen en kantoormachines
- Papierwaren, kantoorartikelen, materiaal voor kunstenaars en voor het onderwijs
- Uitrusting voor verkoop en reclame
- Spellen, speelgoed en sportartikelen
- Wapens en artikelen bestemd voor de jacht, de visserij en de verdelging van schadelijk gedierte
- Sanitaire installaties, installaties voor verwarming, ventilatie en luchtbehandeling
- Geneeskunde en laboratoria
- Gebouwen en bouwelementen
- Verlichtingstoestellen
- Tabak en rokersartikelen
- Farmaceutische en cosmetische producten en artikelen, toiletartikelen en-materialen
- Toestellen en uitrusting voor reddingswerkzaamheden en de bescherming van de mens
- Verzorging en onderhoud van dieren
- Machines en toepassingen voor de bereiding van voedsel en dranken
- Grafische symbolen en logo’s, oppervlaktepatronen en versieringen
Iedere lidstaat bepaalt zelf hoe het de classificatie gebruikt
Het eerdergenoemde Verdrag van Parijs regelt diverse belangrijke aspecten van industrieel eigendom. Een van de belangrijkste zaken die het heeft vastgelegd, is de Locarno classificatie. Na de ingebruikname in 1968 werd dit systeem meermaals herzien. In januari 2021 trad de laatste herziene versie in werking. Elk lid van het Verdrag van Parijs heeft het privilege om deze classificatie als hoofdsysteem of als ondergeschikt systeem te gebruiken. Zo gebruikt de merkeninstantie van de Verenigde Staten bijvoorbeeld hun Amerikaanse ontwerpovereenkomst als leidend, terwijl de Australische merkeninstantie de Locarno classificatie als leidraad gebruikt.
Wat is het nut van de Locarno classificatie?
De Locarno classificatie is qua gebruik niet te vergelijken met de Nice classificatie die voor de indeling van goederen en diensten wort gebruikt bij het aanvragen van een merkregistratie. Waar de classificering in het geval van een merk bedoeld is om de omvang van merkbescherming te bepalen, is de Locarno classificatie vooral bedoeld om aanvraagprocedures en het zoeken in de database te vergemakkelijken. Ook herclassificering is zo niet meer noodzakelijk wanneer documenten op internationaal niveau worden uitgewisseld.
